Paolo Caliari genannt Veronese, Auferstehung Christi, 1570/1575, Öl auf Leinwand, Staatliche Kunstsammlungen, Gemäldegalerie Alte Meister, Dresden.

Na obrazie stosunkowo niewielkiego formatu ukazany jest Chrystus Zbawiciel, z widocznymi znamionami Pasji, kiedy unosi się ponad sarkofagiem z rozpostartymi rękoma i twarzą skierowaną ku niebu. Veronese zaaranżował scenę powstania Chrystusa z grobu, z położeniem nacisku na żywe gestykulacje żołnierzy, nie mogących pojąć cudownego zajścia, czy nawet reagujących na nie jak na rozegraną kilka chwil wcześniej tragedię. Na drugim planie, w pobliżu prawego naroża wertykalnej kompozycji malarz zobrazował scenę, jaka zgodnie z przekazem biblijnym nastąpiła po Zmartwychwstaniu. Powtórzył raz jeszcze ten sam pusty grobowiec, do którego przybyły trzy Marie, celem namaszczenia martwego ciała. Objawił im się anioł, który wyjaśnił, iż Chrystus trzeciego dnia po ukrzyżowaniu zmartwychwstał i na tę pamiątkę właśnie trzeciego dnia od śmierci na krzyżu świat chrześcijański obchodzi święta Wielkiej Nocy. Paolo Veronese inspirował się częściowo obrazem ołtarzowym Tycjana na ten sam temat, datowanym na 1522 r. Od Tycjana przejął między innymi asymetryczny układ kompozycyjny sceny, jakkolwiek zobrazował ten sam epizod z wyższą dozą elegancji i teatralności. Dodatkowo wzbogacił scenerię o ruiny porośnięte mchami i trawami, umieszczone przy lewej krawędzi malowidła.