Annibale Carracci, Thronende Madonna mit dem Heiligen Matthäus, 1588, Öl auf Leinwand, Staatliche Kunstsammlungen, Gemäldegalerie Alte Meister, Dresden.

Obraz wybitnego przedstawiciela wczesnej fazy baroku w malarstwie bolońskim jest typem Sacra Conversazione i zajmuje istotne miejsce w ewolucji kompozycji barokowych na terenie całej Italii. Uczestnikami Świętej Rozmowy z tronującą Matką Boską z nagim Dzieciątkiem Jezus są obok wymienionego w tytule św. Mateusza także św. Franciszek z Asyżu (odznaczony stygmatami na dłoniach i koroną z włosów na głowie, odziany w szary habit typowy dla zakonu franciszkanów) oraz św. Jan Chrzciciel, półnagi muskularny mężczyzna przepasany czerwoną skórą wielbłądzią i wyróżniony swoim najczęstszym atrybutem (laską w kształcie krzyża). Tytułowy św. Mateusz Ewangelista ma twarz zwróconą ku nagiemu Dzieciątku Jezus, w prawej ręce trzyma pióro, lewą podtrzymuje kałamarz, tak jakby treść spisanej przezeń Ewangelii miała mieć genezę w bezpośredniej rozmowie z Chrystusem. Scenę narracyjną ukazano przed fragmentem klasycznej architektury rzymskiej, czego namacalnym dowodem staje się fragment głęboko kanelowanej kolumny. Dwa szybujące aniołki odsłaniają czerwoną, obficie udrapowaną kotarę, na niebie na obłokach unoszą się trzy główki cherubinków. Nie ma tu charakterystycznego dla kompozycji manierystycznych horror vacui, malarz wzbogacił kompozycję pejzażowym tłem, którego dominantę stanowi niebo usłane obfitymi chmurami. Jedynymi motywami krajobrazowymi są drzewa pokryte ciemnozielonym listowiem.